Ventilator je uobičajeni medicinski uređaj koji pomaže ili zamjenjuje respiratornu funkciju pacijenta.Tokom primjene ventilatora, postoji više načina mehaničke ventilacije koje možete izabrati, svaki sa specifičnim indikacijama i prednostima.Ovaj članak će predstaviti šest uobičajenih načina mehaničke ventilacije i istražiti njihovu kliničku primjenu.
Intermitentna ventilacija pozitivnim pritiskom (IPPV)
Intermitentna ventilacija pozitivnim pritiskom je uobičajen način mehaničke ventilacije gdje je faza udisaja pozitivan pritisak, a faza izdisaja pri nultom pritisku.Ovaj način rada se široko koristi u liječenju pacijenata s kroničnom opstruktivnom plućnom bolešću (KOPB) i drugim respiratornim zatajenjima.Primenom pozitivnog pritiska, IPPV režim može poboljšati izmenu gasova i efikasnost ventilacije, smanjujući opterećenje na respiratornim mišićima.
Intermitentna ventilacija pozitivno-negativnog pritiska (IPNPV)
Intermitentna ventilacija pozitivnim-negativnim pritiskom je još jedan uobičajeni način mehaničke ventilacije gdje je faza udisaja pozitivan pritisak, a faza izdisaja negativan pritisak.Primjena negativnog tlaka u fazi izdisaja može dovesti do alveolarnog kolapsa, što rezultira jatrogenom atelektazom.Stoga se savjetuje oprez kada se IPNPV način koristi u kliničkoj praksi kako bi se izbjegle potencijalne štetne posljedice.
Kontinuirani pozitivni pritisak u dišnim putevima (CPAP)
Kontinuirani pozitivni pritisak u disajnim putevima je način mehaničke ventilacije koji primjenjuje kontinuirani pozitivan pritisak na disajne puteve dok pacijent još uvijek može spontano disati.Ovaj način rada pomaže u održavanju prohodnosti disajnih puteva primjenom određenog nivoa pozitivnog pritiska tokom cijelog respiratornog ciklusa.CPAP način rada se obično koristi za liječenje stanja kao što su sindrom apneje u snu i neonatalni respiratorni distres sindrom kako bi se poboljšala oksigenacija i smanjila hipoventilacija.
Intermitentna obavezna ventilacija i sinhronizovana povremena obavezna ventilacija (IMV/SIMV)
Intermitentna obavezna ventilacija (IMV) je način rada u kojem ventilator ne zahtijeva udisaje koje pokreće pacijent, a trajanje svakog udisaja nije konstantno.Sinhronizovana intermitentna obavezna ventilacija (SIMV), s druge strane, koristi uređaj za sinhronizaciju za isporuku obaveznih udisaja pacijentu na osnovu unapred postavljenih respiratornih parametara, dok dozvoljava pacijentu da spontano diše bez ometanja ventilatora.
IMV/SIMV modovi se često koriste u slučajevima kada se održavaju niske stope disanja uz dobru oksigenaciju.Ovaj režim se često kombinuje sa ventilacijom za podršku pritiska (PSV) kako bi se smanjio respiratorni rad i potrošnja kiseonika, čime se sprečava zamor respiratornih mišića.
Obavezna minutna ventilacija (MMV)
Obavezna minutna ventilacija je način rada u kojem ventilator osigurava kontinuirani pozitivan pritisak bez isporuka obaveznih udisaja kada pacijentova spontana respiratorna brzina premašuje unaprijed postavljenu minutnu ventilaciju.Kada pacijentova spontana respiratorna brzina dostigne prethodno podešenu minutnu ventilaciju, ventilator pokreće obavezna udisaja kako bi povećao minutnu ventilaciju na željeni nivo.MMV način rada omogućava prilagođavanje na osnovu pacijentovog spontanog disanja kako bi se zadovoljile respiratorne potrebe.
Ventilacija za podršku pritiska (PSV)
Ventilacija podrške pritisku je način mehaničke ventilacije koji pruža unaprijed određeni nivo podrške pritisku tokom svakog inspiratornog napora koji pacijent učini.Pružajući dodatnu podršku inspiratornom pritisku, PSV način rada povećava dubinu udisaja i plimni volumen, smanjujući respiratorno opterećenje.Često se kombinuje sa SIMV režimom i koristi se kao faza odvikavanja da bi se smanjio respiratorni rad i potrošnja kiseonika.
Ukratko, uobičajeni načini mehaničke ventilacije uključuju intermitentnu ventilaciju pozitivnim pritiskom, intermitentnu ventilaciju pozitivnim-negativnim pritiskom, kontinuirani pozitivni pritisak u dišnim putevima, intermitentnu obaveznu ventilaciju, sinkroniziranu povremenu prinudnu ventilaciju, obaveznu minutnu ventilaciju i ventilaciju koja podržava pritisak.Svaki način rada ima specifične indikacije i prednosti, a zdravstveni radnici odabiru odgovarajući način na osnovu stanja i potreba pacijenta.Tokom upotrebe ventilatora, kliničari i medicinske sestre vrše pravovremene prilagodbe i procjene na osnovu pacijentovog odgovora i indikatora praćenja kako bi osigurali optimalnu podršku mehaničke ventilacije.
