Een beademingsapparaat is een veelgebruikt medisch apparaat dat de ademhalingsfunctie van een patiënt ondersteunt of vervangt.Tijdens de toepassing van een beademingsapparaat kunt u kiezen uit meerdere vormen van mechanische ventilatie, elk met specifieke indicaties en voordelen.Dit artikel introduceert zes veel voorkomende vormen van mechanische ventilatie en onderzoekt hun klinische toepassingen.
Intermitterende positieve drukventilatie (IPPV)
Intermitterende positieve drukbeademing is een gebruikelijke vorm van mechanische ventilatie waarbij de inademingsfase een positieve druk heeft en de uitademingsfase een nuldruk heeft.Deze modus wordt veel gebruikt bij de behandeling van patiënten met chronische obstructieve longziekte (COPD) en andere ademhalingsproblemen.Door positieve druk uit te oefenen, kan de IPPV-modus de gasuitwisseling en ventilatie-efficiëntie verbeteren, waardoor de belasting van de ademhalingsspieren wordt verminderd.
Intermitterende positieve-negatieve drukventilatie (IPNPV)
Intermitterende positieve-negatieve drukventilatie is een andere veel voorkomende vorm van mechanische ventilatie waarbij de inspiratiefase positieve druk is en de expiratiefase negatieve druk.Het uitoefenen van negatieve druk tijdens de uitademingsfase kan leiden tot alveolaire collaps, resulterend in iatrogene atelectase.Daarom is voorzichtigheid geboden bij het gebruik van de IPNPV-modus in de klinische praktijk om mogelijke bijwerkingen te voorkomen.
Continue positieve luchtwegdruk (CPAP)
Continue positieve luchtwegdruk is een vorm van mechanische ventilatie waarbij continue positieve druk op de luchtwegen wordt uitgeoefend terwijl de patiënt nog steeds spontaan kan ademen.Deze modus helpt de luchtwegen open te houden door gedurende de gehele ademhalingscyclus een bepaald niveau van positieve druk uit te oefenen.De CPAP-modus wordt vaak gebruikt voor de behandeling van aandoeningen zoals het slaapapneusyndroom en het neonatale ademnoodsyndroom om de oxygenatie te verbeteren en hypoventilatie te verminderen.
Intermitterende verplichte ventilatie en gesynchroniseerde intermitterende verplichte ventilatie (IMV/SIMV)
Intermitterende verplichte beademing (IMV) is een modus waarbij het beademingsapparaat geen door de patiënt getriggerde ademhalingen nodig heeft en de duur van elke ademhaling niet constant is.Gesynchroniseerde intermitterende verplichte ventilatie (SIMV) maakt daarentegen gebruik van een synchronisatieapparaat om verplichte ademhalingen aan de patiënt toe te dienen op basis van vooraf ingestelde ademhalingsparameters, terwijl de patiënt spontaan kan ademen zonder interferentie van het beademingsapparaat.
IMV/SIMV-modi worden vaak gebruikt in gevallen waarin een lage ademhalingsfrequentie wordt gehandhaafd bij goede oxygenatie.Deze modus wordt vaak gecombineerd met drukondersteunende ventilatie (PSV) om de ademhalingsarbeid en het zuurstofverbruik te verminderen en zo vermoeidheid van de ademhalingsspieren te voorkomen.
Verplichte minuutventilatie (MMV)
Verplichte minuutbeademing is een modus waarbij het beademingsapparaat continu positieve druk levert zonder verplichte ademhalingen af te geven wanneer de spontane ademhalingsfrequentie van de patiënt de vooraf ingestelde minuutbeademing overschrijdt.Wanneer de spontane ademhalingsfrequentie van de patiënt de vooraf ingestelde minuutbeademing bereikt, initieert het beademingsapparaat verplichte ademhalingen om de minuutbeademing tot het gewenste niveau te verhogen.De MMV-modus maakt aanpassingen mogelijk op basis van de spontane ademhaling van de patiënt om aan de ademhalingsbehoeften te voldoen.
Drukondersteunende ventilatie (PSV)
Drukondersteunende beademing is een vorm van mechanische beademing die een vooraf bepaald niveau van drukondersteuning levert tijdens elke ademhalingsinspanning van de patiënt.Door extra ondersteuning van de inspiratiedruk te bieden, verbetert de PSV-modus de inspiratiediepte en het ademvolume, waardoor de ademhalingsbelasting wordt verminderd.Het wordt vaak gecombineerd met de SIMV-modus en gebruikt als ontwenningsfase om de ademhalingsarbeid en het zuurstofverbruik te verminderen.
Samenvattend zijn de gebruikelijke vormen van mechanische ventilatie onder meer intermitterende positieve drukventilatie, intermitterende positieve-negatieve drukventilatie, continue positieve luchtwegdruk, intermitterende verplichte ventilatie, gesynchroniseerde intermitterende verplichte ventilatie, verplichte minuutventilatie en drukondersteunende ventilatie.Elke modus heeft specifieke indicaties en voordelen, en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg selecteren de juiste modus op basis van de toestand en behoeften van de patiënt.Tijdens het gebruik van een beademingsapparaat maken artsen en verpleegkundigen tijdig aanpassingen en evaluaties op basis van de respons van de patiënt en monitoringindicatoren om optimale mechanische beademingsondersteuning te garanderen.